فرصت‌ها و تهدیدهای کریدورهای منطقه‌ای برای ایران، به باور بسیاری حمل‌ونقل کارآمدتر، توسعه فراگیرتر را در پی دارد. به دلیل اهمیت حمل و نقل در بخش‌های اقتصادی، صنعتی، اجتماعی و حتی سیاسی، از آن به عنوان زیربنای توسعه پایدار یاد می‌کنند.

به گزارش ندای البرز به نقل از وقایع‌نیوز: ترانزیت اصلی ترین مولفه تجارت بین‌المللی است و موقعیت جغرافیایی نیز یکی از اصلی ترین معیارها برای توسعه ترانزیت است.

ترانزیت به عنوان یکی از جنبه‌های اصلی حمل‌ونقل، نقش مهمی در رشد و توسعه کشورها از طریق کسب درآمدهای ارزی، ایجاد ارزش افزوده و ایجاد فرصت‌های شغلی دارد.

با فراهم ساختن بستری مناسب در راستای توسعه ترانزیت، فرصت‌های بسیاری برای سرعت بخشیدن به رشد اقتصادی و صنعت حمل‌ونقل کشورهایی که در مسیر ترانزیت قرار دارند فراهم خواهد شد که در صورت برنامه‌ریزی و مدیریت مناسب می‌تواند کمک شایانی در رسیدن به توسعه پایدار داشته باشد.

ایران از نظر ظرفیت ترانزیتی، در موقعیت جغرافیایی ویژه قرار دارد. قرار گرفتن در مسیر کریدورهای بین‌المللی شمال- جنوب و شرق- غرب که اتصال دهنده خاورمیانه، آسیا و اروپا هستند و همچنین کریدورهای منطقه‌ای، جایگاه ویژه‌ای برای ایران در حوزه ترانزیت فراهم کرده است. این کشور می تواند با گسترش شبکه حمل‌ونقل کارآمد از این مزایای ترانزیتی در راستای افزایش درآمدهای ارزی و ارتقای موقعیت استراتژیک خود در منطقه استفاده کند. طبیعتاً به منظور بهره‌مندی از این فرصت، نیاز به شناسایی فرصت‌ها و تهدیدهای ناشی از کریدورهای منطقه‌ای و بین‌المللی برای ترانزیت و به تبع آن توسعه پایدار وجود دارد.

به منظور توسعه ترانزیت، یکی از اصلی‌ترین و ابتدایی‌ترین گام‌ها، شناسایی کریدورهای ترانزیتی عبوری از کشور به منظور تعیین فرصت‌های موجود و در دسترس برای توسعه است.

کریدور شمال- جنوب

کریدور شمال – جنوب به عنوان مهم‌ترین کریدور درگیرکننده بنادر ایران در ترانزیت در ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۰ در سنت‌پترزبورگ توسط با هدف ارتباط تجاری ترانزیتی بین بازارهای آسیای جنوب شرقی، حوزه اقیانوس هند و خلیج فارس از یک سو و آسیای مرکزی، قفقاز، روسیه و کلیه کشورهای پیرامون آن به ویژه حوزه اسکاندیناوی از سوی دیگر راه اندازی شد. این کریدور اقیانوس هند و خلیج فارس را از طریق ایران به دریای کاسپین، از طریق روسیه به سنت‌پترزبورگ و شمال اروپا متصل می‌کند.

شبکه بزرگراه‌ها، مسیرهای دریایی و ریلی به طول ۷۲۰۰ کیلومتر، کریدور حمل‌ونقل بین‌المللی شمال- جنوب را تبدیل به کوتاه‌ترین مسیر ارتباطی (حدود ۳۵ تا ۳۷ روز)  بین روسیه و هند می­کند. ترانزیت از طریق این کریدور هزینه حمل‌ونقل بین مبدا و مقصد را حدود ۳۰ درصد کاهش می‌دهد.

کریدور شمال – جنوب شامل ۳ مسیر غربی، شرقی و میانی است که هر سه مسیر از ایران می گذرد. مسیر غربی پس از عبور از کشور آذربایجان وارد ایران می‌گردد.

مسیر دیگری که درنظرگرفته شده و فعال‌سازی آن تحت عنوان موافقت‌نامه کریدور خلیج فارس- دریای سیاه در حال انجام است، مسیر ارمنستان به دریای سیاه است.

مسیر شرقی نیز به دو شاخه قدیمی و جدید تقسیم می‌شود. شاخه قدیمی‌تر بر پایه شبکه ریلی اتحاد جماهیر شوروی تعریف شده و پس از عبور از قزاقستان، ازبکستان و ترکمنستان، از سرخس وارد ایران می‌شود.

شاخه جدید که در آذر ماه ۱۳۹۳ به بهره‌برداری رسید، کوتاه‌تر بوده و پس از عبور از قزاقستان و ترکمنستان، از اینچه‌برون وارد ایران می‌گردد.

مسیر میانی که بخشی از مسیر غربی دریای کاسپین با مسیر دریایی جایگزین می‌گردد به گونه‌ای که بندر آسترخان در شمال دریای کاسپین را به بنادر شمالی ایران یعنی امیرآباد و انزلی متصل می‌کند.

حلقه‌های ناتمام این کریدور هر سه در ایران است بطوریکه مسیر شرقی آن در انتظار ساخت خط ریلی چابهار به زاهدان، مسیر میانی در انتظار اتصال ریلی بندر کاسپین و انزلی و مسیر غربی نیز چشم انتظار احداث خط آهن رشت آستارا است.

کریدور چین- قرقیزستان- تاجیکستان- افغانستان- ایران (KTAI)

سازمان همکاری‌های اقتصادی اکو به منظور توسعه کریدورهای ترانزیتی و کاهش مسیر و هزینه ترانزیت کالا به مقصد کشورهای آسیای میانه، احداث کریدور KTAI در دستور کار سازمان اکو قرار داد.

بر اساس گزارش‌های بانک جهانی، کل جمعیت چهار کشور در امتداد این کریدور ۱۲۸ میلیون نفر بوده و مجموع تولید ناخالص داخلی آن‌ها نزدیک به نیم تریلیون دلار است. فعالیت این کریدور سال ۹۸ در دو مرحله از مسیر هند- چابهار- افغانستان و مسیر بندرعباس- افغانستان- تاجیکستان آغاز شد. این کریدور کوتاه‌ترین مسیر ممکن بین ایران و قرقیزستان را فراهم می‌کند و تا پنج روز در زمان معمول حمل‌ونقل جاده‌ای صرفه‌جویی می‌کند.

علاوه بر ادامه این مسیر به شهر هرات، امتداد آن به شرق افغانستان یعنی شهر مزارشریف از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا در صورت ساخت راه آهن بین هرات و مزار شریف، ارتباط ریلی از ازبکستان به ایران فراهم خواهد شد. همچنین ادامه این مسیر به مرز شیرخان بندر ارتباط ریلی با تاجیکستان را برقرار می‌کند که از طریق تاجیکستان و قرقیزستان می توان به راه آهن چین یعنی شهر کاشغر متصل شد.

کریدور بندرعباس- آلماتی

سازمان همکاری‌های اقتصادی اکو با هدف اتصال کشورهای محصور در خشکی و آسیای میانه به آب‌های آزاد از طریق ریل، کریدور ریلی بندرعباس- آلماتی را راه‌اندازی کرد.

این کریدور که یکی از مهم‌ترین کریدورهای بین‌المللی برای اتصال کشورهای حوزه خلیج‌فارس و جنوب شرق آسیا به آسیای مرکزی است، در طول مسیر خود از کشورهای ازبکستان و ترکمنستان عبور می‌کند و از طریق مرز سرخس وارد ایران می‌گردد. طول کلی این کریدور ۳،۷۶۶ کیلومتر است زمان سیر قطار در طول این کریدور از بندرعباس تا آلماتی ۱۴۹ ساعت و ۳۲ دقیقه یعنی کمی بیش از ۶ روز است.

کریدور آلماتی- استانبول

سفرهای قطارهای کانتینری استانبول- آلماتی کار خود را در ابتدای سال ۲۰۰۲ آغاز کرد. این مسیر کوتاه‌ترین مسیر ممکن به منظور حمل‌ونقل کالا بوده که می‌تواند تجارت بین شرق آسیا و اروپا را از طریق آسیای مرکزی و غربی تسهیل کند. این کریدور از آلماتی (قزاقستان) شروع شده و پس از عبور از تاشکند (ازبکستان)، از مرز سرخس وارد ایران شده و پس از عبور از ایران، به استانبول ترکیه می‌رسد.

کریدور موافقت‌نامه عشق‌آباد (ازبکستان، ترکمنستان، ایران، عمان، قزاقستان و چین)

در راستای توسعه شبکه‌های حمل‏ونقل بین‌المللی در مناطق آسیای میانه و خاورمیانه در سال ۱۳۹۰ (۲۰۱۱ میلادی) و همچنین با هدف ایجاد کریدوری قابل اعتمادی، ‏تسهیل دسترسی به بازارهای یبن المللی با استفاده از حمل و نقل دریایی ، ایجاد شرایط برابر و غیر تبعیض آمیز برای تامین کنندگان تمامی شیوه‌های خدمات حمل و نقل وساده سازی و هماهنگ نمودن اسناد رسمی، کریدور حمل‏ونقل بین‌المللی عشق‌آباد میان ایران، عمان، قطر، ترکمنستان و جمهوری ازبکستان راه اندازی شد.

این کریدور هم اکنون فعال بوده و جریان کالا در مسیر ریلی آن که منطبق بر شاخه شرقی قدیمی کریدور شمال- جنوب است برقرار است.

‏کریدور قزاقستان- ترکمنستان- ایران (KTI)

از مجموع کریدورهای اکو، KTI از قدیمی‌ترین کریدورهای تعریف شده در این منطقه است. خط آهن کریدور KTI که یکی از دو مسیر ریلی بین ایران و قزاقستان است، از اینچه‌برون از ایران خارج شده و پس از عبور از ترکمنستان، از حاشیه دریای کاسپین به طور مستقیم وارد بندر اکتائو (قزاقستان) می‌گردد. با توجه به قدیمی بودن این مسیر و گذشت چند دهه از تفاهم‌نامه آن، برای تجاری سازی این کریدور، به تازگی یک تفاهم‌نامه ریلی‌ بین ۳ کشور عضو امضا شده که بر همگرایی کشورها در راستای احیای این کریدور و استفاده از ظرفیت آن تاکید شده است. طول این مسیر ریلی ۶،۳۳۶ کیلومتر است که از این میزان، ۳،۱۸۵ کیلومتر در قزاقستان، ۷۰۰ کیلومتر در ترکمنستان، ۱،۵۱۷ کیلومتر در ایران و ۹۳۴ کیلومتر آن در ترکیه قرار دارد.

اولین قطار کانتینری در این مسیر با محموله گوگرد در سال ۱۴۰۱ بعد از طی مسیر قزاقستان و ترکمنستان از طریق راه‌آهن اینچه برون وارد ایران شده و پس از آن وارد ترکیه شد.

کریدور اسلام‌آباد- تهران- استانبول (ITI)

ریشه‌های این پروژه بزرگ %