قفسه بدون گلوتن در نزدیکی شما، وقتی با شکایت از مشکلات گوارشی، به پزشک مراجعه می‌‌کنید، بعد از طی کردن مراحل آزمایش و غیره و گرفتن نسخه پزشک معالج، او به شما سفارش می‌‌کند که در راستای تسریع بهبودی، بهتر است از محصولات بدون گلوتن، استفاده کنید، شما بعد از کمی جستجو در اینترنت، تازه متوجه می‌‌شوید که آرد گندم و تمام محصولاتی که آرد دارد، به ویژه نان تمام نانوایی‌ها، حاوی گلوتن است و ممکن است، نگران شوید و بپرسید، خب من چه چیزی می‌‌توانم بخورم؟ و اصلا چطور بفهمم کدام محصول گلوتن دارد؟ و این نگرانی برای بیمارانی که ممنوعیت دائمی در مصرف گلوتن دارند، شدیدتر است.

به گزارش ندای البرز به نقل از شهر مردم– فرخنده آشوری| اما جای نگرانی نیست، سالهاست که شرکت‌هایی در سراسر دنیا، به سمت تولید محصولات بدون گلوتن رفتند تا بتوانند نیاز بیماران حساس به گلوتن را برطرف کنند، امروز در مورد یکی از شرکت ها که در شهر شیراز، در حال تولید محصولات بدون گلوتن با کیفیت است، می‌‌خوانیم.

*تولید سالانه ۶۰۰ تن محصولات بدون گلوتن در شیراز

دکتر محبوبه فضائلی، هیئت علمی بخش علوم و صنایع غذایی دانشگاه شیراز، رئیس شرکت زرین دانه رویان، که شرکتی در زمینه تولید محصولات بدون گلوتن برای بیماران سلیاکی با نام تجاری موگه است، یکی از مهمانان رویداد جام رسانه امید بود، شرکتی دانش بنیان که از ۶ ماه قبل، توانسته محصولات خود را وارد بازار کند و ظرفیت کنونی این شرکت، سالانه ۶۰۰ تن است.

او این شرکت دانش بنیان را مدرکی برای ارتباط دانشگاه و صنعت، می‌‌داند و می‌‌گوید: گلایه ها عموما در مورد عدم ارتباط دانشگاه و صنعت است، اما شرکت زرین دانه، در دل دانشگاه راه اندازی شده است، فضای این شرکت، در محوطه دانشگاه قرار دارد، فارغ التحصیلان دانشگاه، در آن فعالیت می‌‌کنند و پایان نامه های دانشجویان در این شرکت، مورد توجه قرار می‌‌گیرد و خود این شرکت نیز منبعی عملی برای تحقیقات دانشجویان است.

فضائلی، ادامه می‌‌دهد: شرکت ما، سومین شرکت تولید کننده محصولات بدون گلوتن در کشور و اولین شرکت در جنوب کشور است، در حال حاضر، ۱۵ نفر در این شرکت در حال فعالیت هستند و در حال تلاش برای توسعه هستیم و قطعا تعداد افراد شاغل در این شرکت با توسعه، افزایش خواهد یافت.

به گفته مدیرعامل این شرکت، سرمایه ابتدایی راه اندازی آن ۳ میلیارد تومان بوده است و مبلغ ۳ میلیارد دیگر نیز از معاونت پارک علم و فناوری ریاست جمهوری، به صورت تسهیلات ۱۴ درصد دریافت کرده اند، حالا باید دید محصولات بدون گلوتن، چه ضرورتی دارد که در شرایط اقتصادی کنونی، یک شرکت هم و غم خود را برای تولید آن، گذاشته و در این راستا، تلاش می‌‌کند و اصلا این سرمایه گذاری سودآور است؟ یا اگر توجیه اقتصادی ندارد توجیه اجتماعی دارد؟ جامعه هدف این محصولات، چه کسانی هستند؟ و چه ضرورتی برای سرمایه گذاری در تولید این محصولات وجود دارد؟